Tekens van het Universum

 
Het leuke van tekens ontvangen is dat je er niet omheen kunt. Het maakt je blij, het voelt magisch, het verwondert en het is zoiets speciaals dat je het ook niet meer vergeet. 
 
Tekens van de andere kant  11-08-2023
Verjaardag van mijn moeder Op 11 Juli 2023 werd mijn moeder 80 jaar. Een bijzondere dag met mooie tekens als je die wilt zien. Wij vonden ze in ieder geval overduidelijk en het is te leuk! 
 
Het getal elf, 11, is het nummer van mijn moeder en liet zich deze dag meerdere keren zien. 
 
1. Als eerste natuurlijk de geboortedag van moeder. 
2. Het is tevens de sterfdag van mijn vader. 
3. Dat is nu 11 jaar geleden.

Een week eerder was het de geboortedag van mijn overleden dochter. Haar verjaardag vieren we nog steeds en die avond lag ik in bed en probeerde mij op haar af te stemmen en kijken of er iets binnen zou komen. Maar al gauw kwam mijn vader naar voren. Ik zag hem met een mooie bos rozen in zijn handen staan en de verjaardag van mijn moeder kwam duidelijk binnen. Natuurlijk!!, dacht ik, jullie horen er ook bij!  Hoe kan ik daar niet aan gedacht hebben! Dat gaan we regelen!

De volgende ochtend kwam Danique binnen in mijn gedachten met een extra roos van haar er bij. Nu klopte het!
Op de dag van mijn moeders verjaardag haalde ik twee kaarten, een kaart van mijzelf om te geven en een namens mijn vader (en Danique). 
Eigenlijk zocht ik een leuke kaart met vlinders maar die kon ik niet vinden. Dus het werd het een andere mooie kaart. Al eerder had ik een berichtje in afstemming met mijn vader geschreven zodat ik deze in de kaart kon overnemen. Maar de kaart die ik voor mijn vader in gedachten had leek toch te klein voor het berichtje. Dus dan maar op de grotere kaart waar ik meer schrijfruimte had. Ik wilde de kaart in de envelop stoppen maar dat lukte niet meteen.  Ik keek nog eens goed en zag dat deze bleef hangen op een vlindertje wat in 3D op de kaart was geplakt. Deze had ik nog helemaal niet gezien.  
Dat verzin je toch niet! Verbazend. Zo mooi!


Vervolgens haalde ik mijn zuster op om samen de bos rozen te brengen. We geven deze aan onze moeder en vertellen haar dat onze vader deze mooie bos rozen aan haar wilde geven voor deze speciale dag en dat de roze roos van Danique is. Dat was iets wat ze niet had verwacht en dat raakte haar, maar op een positieve manier.  Hoe mooi is dat om niet vergeten te worden door je dierbaren ook al zijn ze niet fysiek aanwezig. 

4. Het bijzondere was dat op het moment dat ik mijn moeder de kaart van mijn vader wil geven, de klok begint te slaan.  Mijn zus zegt: "kijk nou, het is elf uur!!” We waren even perplex. Het begint al grappig te worden!

5. Vervolgens belt mijn tante aan die voor de eerste keer op de fiets komt. Mijn moeder gaat naar beneden om de deur te openen. Het eerste wat mijn tante tegen mijn moeder zegt; het is exact 11 km!! Bizar! Hier kun je toch niet omheen. 
 
6. Toen we die die ochtend binnen kwamen vertelde mijn moeder nog dat ze die ochtend een WK handbalster vol in beeld zag met een grote 11 op haar T-shirt. Dat is toch geen toeval meer, hahaha! 
Haar dag kon niet mooier beginnen! 
Voor ons was het wel heel duidelijk. Er werd niet alleen hier aan haar gedacht maar ook aan de andere kant. 
 
7. Als ik de andere kant meereken van ons gezin dan komen er nog twee bij. Pa en Danique, dan wordt het toch 11. Want zij houden wel van een feestje en zullen er zeker bij zijn geweest. We weten wel zeker!
Ze zijn maar een gedachte van ons vandaan.